Τα Χριστούγεννα είναι η εποχή
του έρωτα. Βασικά, το δικαίωμα στον έρωτα, ισχύει για όλο το χρόνο, κάθε εποχή
μας δίνει τις δικές της αφορμές, απλά τα Χριστούγεννα, το νιώθουμε λίγο πιο
έντονα. Άλλωστε, κάθε νέος χρόνος, ερχόμενος θα φέρνει πάντα λίγο πιο θολά
μάτια και λίγο πιο καθαρές καρδιές. Ας έχουμε λοιπόν τα πανιά μας ανοιχτά, για
κάθε καινούργιο ταξίδι με το ξύλινο καραβάκι, με τ’ όνομα ΖΩΗ, που σκάλιζε κάθε Χριστούγεννα, ο
μπάρμπα-Στέλιος απ’ το χριστόξυλο που περίσσευε, κι έλεγε πάντα στα μικρά του
εγγονάκια, τσιμπώντας τα γλυκά και τρυφερά στα κόκκινά τους μαγουλάκια:
«Εγώ δηλώνω μαθητής,
Αυτού εδώ του κόσμου,
Κι εσύ αν
είσαι δάσκαλος,
Να
καταλάβω δώσ’μου».
Και τα κόκκινα μάγουλα κοκκίνιζανε ακόμα πιο πολύ, έτσι που θαρρείς πως
ταίριαζαν με την Τοσοδούλα του Καρυδότσουφλου, και το κεράσι κόκκινο που αφήνει
ολόγλυκα φιλιά στα «θέλω» του κόσμου τούτου.
Μαρία
Σχίζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου