Πράγματα μικρά, που κάνουν τη ζωή μεγάλη…

Με τέτοιο κρύο,  αναρωτιέσαι αν ο Γιάννης Πλούταρχος έφτιαξε το «σπασμένο του το τζάμι» και όταν η απορία σου αυτή η πολυσήμαντη, λέμε τώρα, λυθεί, κοιμάσαι, θυμάσαι κι ονειρεύεσαι, πως σήμερα, λέει 14 Δεκεμβρίου είναι Παγκόσμια Ημέρα Αγάπης και το ότι συνήθως έρχεται μετά από Τρίτη ή Παρασκευή και 13, είναι από μόνο του σημαδιακό, σημαντικό, έως και αγχολυτικό.

Και μεγαλώνουμε, μες στην «τρέλα» μας, και τώρα που βαφτίζουν τα μωράκια με ολίγον τι ασυνήθιστα ονόματα, ρωτάς π.χ., πως σε λένε, σου απαντάει το παιδάκι «Ναπολέων» κι εσύ ψάχνεις μες στο παιδικό το party, να δεις ποιο παιδάκι θα’ναι απέναντι, και για να σε «τρολλάρει», θα κάνει το Θεό…!!!!!!! Για να σοβαρευτούμε λίγο, όχι πολύ, γιατί δε μας «πάει» και δε θα βγάλουμε και καλή selfie, τα ταξίδια στο χρόνο μπορεί να είναι πολλά και πολυεπίπεδα, άλλωστε έχει ενδιαφέρον μέγιστο, να μπαίνεις στη Μηχανή του χρόνου, και σε ψυχοσυνθέσεις  που ούτε φανταζόσουν πως θα φωτίσουν κομμάτια σου, η αγάπη είναι κάτι, που, εκτός από παγκοσμίως, ζει και αιωνίως. Κι ακόμα και τότε που ο Σαίξπηρ… «διόρθωσε» τον Πετράρχη κι έγραψε για τη δική του «ξανθή , αγαπημένη Παναγιά», η ουσία ήταν η ίδια με σήμερα: Η αγάπη σου δίνει το δικαίωμα να μπορείς να ασχολείσαι με μικρές λεπτομέρειες, που χτες σε εκνεύριζαν και σήμερα τις βρίσκεις έως και γοητευτικές. Κι αυτό είναι μια πλήρης ονείρων ζωή. 

Μαρία Σχίζα