Bianca Napoli…

Η Στεφανία είχε γυρίσει Ελλάδα και οι φίλοι της είχαν όρεξη για Νύχτες στη Μύκονο, λα,λα, λα…

Όμως για εκείνη τα πρώτα της Χριστούγεννα ως φοιτήτρια στην Ιταλία έμειναν για πάντα χαραγμένα στην καρδιά της, και, όπως έλεγαν οι φίλοι της, μεταξύ αστείου και σοβαρού, θα τα θυμάται μέχρι να κάνει την εμφάνισή του στο κεφάλι της, το… «φιλικό προς το χρήστη» Αλτσχάϊμερ, και να έρθει μαζί του η εποχή που περιγράφει το γνωστό ανεκδοτάκι:

-         Πως σε λένε;

-         Γιάννενα.

-         Κι από πού είσαι;

-         Κώστας…

Θα τα θυμάται λοιπόν, ακόμα και τότε. Γιατί, ήταν μέρες φωτεινές, και λευκές νύχτες χιονιού, σα φτιαγμένες από άσπρη σοκολάτα.

Κι είχαν ευχές στο συντριβάνι της Φοντάνα Ντι Τρέβι, ειπωμένες από ποιητές, ερωτευμένους, δακρυσμένους κι αποφασισμένους.

Γύρω από νερά που μοιάζουν να μιλούν και ν’ακούνε επιθυμίες και όνειρα γλυκά, που σχηματίζουν φως του έρωτα, που σαν κρύο νερό, πλένει το πρόσωπο, τα ανομήματα, και δίνει μάτια…

Μαρία Σχίζα