“Santa pig(kouinakia)”

Η Νέλλη , από τα πρώτα χρόνια της ζωής της, δεν ήταν απ’τα κοριτσάκια που ονειρευόταν νυφικά. Για την ακρίβεια, πίστευε πως έχει πολύ χρησιμότερα πράγματα να κάνει με τα χέρια της, από το να τους βάψει τα νύχια. Έτσι, από πολύ μικρή αφοσιώθηκε στο να βοηθά με τα χέρια της. Μαγείρευε για τα φτωχά παιδάκια κι όταν έρχονταν Χριστούγεννα είχαν πάντα καθιερώσει ένα μεγάλο «δείπνο αγάπης» με την αστεία ονομασία «Santa pig(kouinakia)», όπου τα παιδιά έτρωγαν πολύ και μοιράζονταν παραμύθια και δώρα. Η αγάπη ωστόσο εξέπληξε τη Νέλλη, όπως πάντα όμορφα μας εκπλήσσει η αγάπη, όταν ήρθε σ’ένα από εκείνα τα δείπνα ο Νικηφόρος, ένα παιδάκι απ’την Αφρική, που είχε υιοθετηθεί απ’τον Ανέστη. Ο Ανέστης αγαπούσε τα παιδιά, τα ταξίδια και τις δυναμικές γυναίκες και του άρεσε πολύ ο ρομαντισμός μέσα από τα μάτια της Νέλλης κι όχι στα ροζ «ραβασάκια» που του έβρισκαν οι κοπέλες στην ηλικία της. Έτσι κάποια μέρα που το κρύο είχε χτυπήσει πάλι τη μέση του, «αναγκάστηκε» να δεχθεί τις φροντίδες της για να ανακάμψει σα να ταν εκείνος ο μικρός Νικηφόρος και κάθε φορά που δε μπορούσε μ’ευκολία  να κάνει μια στροφή στο κρεβάτι του, γελούσε πονηρά, σαν παιδάκι , κι εκείνη έπαιρνε το «αυστηρό» της ύφος, μέχρι να τον καταφέρει να «τα καταφέρει», ήξερε καλά ο Ανέστης! Ήξερε καλά πως η ζωή τους έμελλε να είναι κοινή για να δώσουν στο Νικηφόρο που τόσα είχε στερηθεί ροζ χαλαζία απ’την καρδιά τους. Γιατί είναι ωραίο που ήξεραν και οι δυο πως έμοιαζαν με ήρωες από το ίδιο παραμύθι. Ένα παραμύθι που μπορούσε να αλλάξει μια δύσκολη παιδική πραγματικότητα σ’αυτόν τον κόσμο.

Μαρία Σχίζα