« Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες»

Φέτος συμπληρώνονται, λέει, 158 χρόνια, από τη γέννηση του Κωστή Παλαμά, που έγραψε το Δωδεκάλογο του  Γύφτου, τα «Γράμματα στη Ραχήλ»…

«Γράμματα στη Ραχήλ», λοιπόν…

Ποτέ δεν τέλειωσα αυτό το βιβλίο, γιατί, κάθε που το’ παιρνα στα χέρια μου, το βλέμμα έμενε πάντα στο εξώφυλλο και μια μέρα, το’πα:

Μπαμπά, ο Παλαμάς, δε μοιάζει του παππού;

Γέλασε. Μα, εμένα, δε μου έβγαζες από το μυαλό και κυρίως από την καρδιά, ότι η μόνη διαφορά τους, ήταν που, ο παππούς, είχε για μάτια δυο μεγάλες θάλασσες, και πάντα χαίρομαι όταν λένε, πως σ’αυτό του μοιάζω.

Κι έπειτα, είναι τα δικά του «γράμματα» στο δικό του «Μαριγάκι», που δεν ήταν λέξεις, αλλά, πράξεις.

Γιατί, ο κυρ-Βαγγέλης, είχε τον πιο αστείο τρόπο να στρίβει το μεγάλο μουστάκι του και το αγαπημένο του τσιγάρο απ’ την άσπρη κασετίνα Assos. Και πάντα, όταν ήθελε να πει για κάποιον, ότι είναι καλός άνθρωπος, σού’λεγε μια παροιμία: πως αυτός, είναι…«πέντε Αν’ξες, δέκα καλοκαίρια…» .

Μαρία  Σχίζα