Στο μυαλό του σκληρόκαρδου γίγαντα…

Αν η ζωή μας ήταν ο κήπος του Γίγαντα, θα θέλαμε όλοι να είναι ανθισμένος... Όμως, χωρίς το Γίγαντα, τα παιδιά δε θα πίστευαν στην ομορφιά των μυστηρίων... Άλλωστε, κι αυτός κάποτε ήταν παιδί και η καρδιά του άφησε στη Φύση, αυτή την κρυμμένη ζέστη, τη θαλπωρή και την ομορφιά.Αρχή φόρμας

 Το σχολείο θα έπρεπε να είναι το ωραιότερο μέρος σε κάθε πόλη και χωριό. Τόσο ωραίο που η τιμωρία για τα απείθαρχα παιδιά θα έπρεπε να είναι ο αποκλεισμός τους τους από το σχολείο την επόμενη μέρα!

Έτσι είπε ο Όσκαρ Ουάιλντ, μια μέρα, που ήμασταν καλεσμένοι στον κήπο του και παίζαμε το «θα υπάγω εις τους κήπους»…

Κι είχε απόλυτο δίκιο.

 

Μαρία ΣχίζαΤέλος φόρμας