Indiana Jones, αγάπη μου…

-Να έρθετε για καφέ με τη Λένα, θα’ ναι κι ο Χάρης.

-Δεν ξεκουνάει αυτή από το λαπτοπ, με τίποτα.

Τώρα, βλέπει στο youtube, Αίθουσα του Θρόνου σε μαραθώνιο.

-Γιατί, πουλάκι μου;

Διατριβή στα μοναστήρια κάνει, ή δεν της αρέσει ο Λεμπεσόπουλος αξύριστος;

Λοιπόν τον είχα δει αυτόν σε μια παράσταση, καθότανε λέει σε μια καρέκλα…

-Δε μας ενδιαφέρει. Στο θέμα μας. Τι μας θες;

-Α,ναι. Ε,να μωρέ, ο Χάρης ήθελε…

-Ρε Μυρτώ, γιατί τα κάνεις αυτά;

Αφού η άλλη τα σιχαίνεται τα «προξενιά».

Και ιδίως τα δικά σου προξενιά.

-Όχι, ρε, είπα με την ευκαιρία που παντρεύεται η κόρη της Λίτσας.

-Αντε, ρε, παντρεύεται η κόρη της Λίτσας;

-Εδώ παντρεύτηκε η Λίτσα μωρή, την κόρη της δε θα πάντρευε;

-Καλά λες. Αει! Θα το κάψουμε κυρ Στέφανε, κι αυτό το ΣουΚου.

Και, για πες , ο Χάρης καλός;

-Ε, τι να σου πω. Δεν έχω και το ε9 του, αλλά καλοστεκούμενος φαίνεται…

Κι η Λένα μας, ψοφάει για ρομάντζο.  Κι αυτός, απ’ ό,τι φαίνεται εξόν που του’ πεσε το σαγόνι μόλις την είδε, έχει μεγάλο ταλέντο στα χείλη, θα της πει κι ένα σ’αγαπώ…

Όχι ρε, είναι εντάξει παιδί, πέρα απ’την πλάκα…

-Ρε, δεν πα’να’χει ταλέντο και στα… «σουαχίλι»;

Τη Λένα τη ρώτησες;

-Ναι μωρέ, βαράτε με κι ας κλαίω, είναι αυτή. Βρες εσύ μια πρόφαση.

-Καλά.  Είναι που για τη Λένα η ζωή είναι ένα ρομάντζο, μια περιπέτεια, μια Μανίνα, μια Σούπερ-Κατερίνα, ένα πράμα…

-Κρύβε λόγια, κρύβε χρόνια…

-Ε, μα. Θέλει παιδί μου… θέλει… Τον Indiana Jones, θέλει. Για κάτσε. Μου χτυπάνε.

Μην κλείσεις.

…Λένα;

Πώς κι έτσι;

Πού ήσουν;

-Για καφέ.

Με το Χάρη!

Μαρία Σχίζα