Φαντάσου
πως μας συνδέουν καθημερινά μ’ έναν εγκεφαλογράφο, σα να μας κάνουν κοτσιδάκια
με τα ηλεκτρόδια…
Φαντάσου πως ο χειριστής μηχανήματος, ανάμεσα στις
«εντολές» που σου δίνει για να ελέγχει τα «αντανακλαστικά» σου, σημειώνει κι
αυτά που πραγματικά συμβαίνουν στον εγκέφαλό σου εκείνη την ώρα, ανακατεύοντάς
τα με παιδικά παραμύθια κι ύστερα, τα δίνει ως ιστορία σε παιδιά που το βράδυ κυνηγάνε το φεγγάρι και την ημέρα,
ταξιδεύουνε στ’ αστεία, σαν τους ναύτες του Ν. Καββαδία.
Έτσι απλά. Λες και είναι σεναριογράφος, και δίνει το
χωμάτινο κεραμίδι της καρδιάς του, προσευχή από πηλό, για να προστατεύει τα πιο όμορφα παιδιά, που δεν έχουν μεγαλώσει
ακόμα.
Μαρία
Σχίζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου