"Θα με
πάρεις μια αγκαλιά;" είναι η ερώτηση που έχουμε σιγομουρμουρίσει άλλοτε
γελώντας,άλλοτε κλαίγοντας και άλλοτε χωρίς να πούμε τίποτα κοιτάξαμε απλώς
έναν αγαπημένο στα μάτια και εκείνος κατάλαβε μας κράτησε σφιχτά στην αγκαλιά του...
Μια αγκαλιά που κράτησε τη ψυχή μας και όχι μόνο το σώμα μας...Μια αγκαλιά που
γλύκανε τη λύπη μας και σκούπισε τα δάκρυα...Μια αγκαλιά που ημέρεψε το θυμό
μας και έκρυψε μέσα της όλη μας τη χαρά...Μια αγκαλιά για καληνύχτα,νανούρισμα
στα όνειρα μας και μια για να σκέπασει το παιδί που βρίσκεται στη ψυχή
μας...Μια αγκαλιά βάλσαμο για τις γρατζουνιές μας που πονάνε και μια για να
ενώσει τα κομμάτια της καρδιάς μας και να χαιδέψει με κατανόηση τα λάθη
μας...και μια ακόμα για να πει "συγνώμη" για να μιλήσει για όλα τα
ανομολόγητα του μυαλού μας...Όλα αλλάζουν με μια αγκαλιά, όλα εκφράζονται στον
υπέρτατο βαθμό χωρίς να χρειάζονται λόγια που καμιά φορά δημιουργούν
παρεξηγήσεις...Μια αγκαλιά λοιπόν για τους αγαπημένους μας γεμάτη από πίστη και
αγάπη είναι αρκετή και φτάνει πολύ πολύ μακριά....
Λένια Κουτέρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου