«Αχτίδες συναισθημάτων»…

“Η ευφυΐα αυτού του κόσμου κατοικεί στην ευαισθησία. Γι' αυτό και οι ευφυείς δεν υπήρξαν ποτέ κριτές. Ήταν άνθρωποι που κατανοούσαν ανθρώπους.”
Άρθουρ Μίλερ

Ένα ευαίσθητο παιδί που κυνηγά ονειροχώρες, και είναι καλό, όπως συνηθίζουμε να λέμε, στη λογοτεχνία ή αντίστοιχα, στα μαθηματικά, ή σε χειροτεχνίες, μπορεί να θεωρείται αποκομμένο από τα άλλα παιδιά, και κάποιες φορές, αυτό ίσως ισχύει, τις περισσότερες όμως, η ευαισθησία αυτή κρύβει χαρίσματα που θα έδιναν στις παρέες, χαρές, χωρίς πολύ μεγάλη προσπάθεια.

 Γιατί η ενσυναίσθηση είναι το σημαντικότερο για να προοδεύσει μια κοινωνία και να εκλείψουν τα «θύματα» αλλά και οι «θύτες» σχολικού εκφοβισμού, αλλά και κάθε είδους μείωσης κοινωνικών ομάδων που ίσως αποτελούν μειονότητες στις μέρες μας. Είναι σημαντικό λοιπόν, να καταλαβαίνουμε, ότι, ένας άνθρωπος που απλώς έχει αναπτύξει τις συναισθηματικές του δεξιότητες πιο εύκολα από τις διανοητικές, δεν είναι μειονότητα, αλλά, ένα κομμάτι αυτού του κόσμου, που ίσως λειτουργεί ως αχτίδα φωτός, σε μια κοινωνία, που δε μπορεί να αναπτύσσεται πλήρως μόνο με στατιστικές.

Μαρία Σχίζα