Ερωτεύτηκε σ’ αυτήν τον τρόπο που χαμογελούσε όταν
στρογγύλευε τα γράμματά της και η Άλκηστη, ένιωθε ευλογημένη γι’ αυτό. Όταν
γνώρισε το Νεκτάριο, είδε σ’ αυτόν, τα όνειρά της να πραγματοποιούνται, και το
αγοροκόριτσο που ως τότε είχε κατοικοεδρεύσει μέσα της , «έκανε φτερά» στη
στιγμή. Καλλιτέχνες και οι δύο, με έμφυτο τυχοδιωκτισμό, μ’ έμαθαν να παλεύω
για όσα αγαπώ και να εκφράζω τα «πιστεύω» μου , υποστηρίζοντάς τα έντονα. Μ’
έμαθαν ότι όταν στη ζωή γίνεται ζόρικη, οι ζόρικοι συνεχίζουν…
Keep calm ‘n’
carry on, λοιπόν…
Η κόρη τους,
Δέσποινα.
Μαρία Σχίζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου