Η Λουκία έλειπε από την τάξη μέρες, μ’ ένα βαρύ κρύωμα κι όταν γύρισε έβαλε τα παιδιά να ασχοληθούν με το φυτολόγιο.
Δεν ήταν
πολύ καιρό στο σχολείο, αλλά είχε αναπτύξει με τα παιδιά μια χαρούμενη επαφή.
Της άρεσε πολύ να βοηθάει παιδιά, και ιδίως παιδιά που έχουν το χάρισμα να σε
μαθαίνουν ν’ αγαπάς.
Δεν
ξεχώρισε ποτέ τους μαθητές της, όμως χάρηκε ιδιαίτερα, όταν η Ρεβέκκα, ένα
κοριτσάκι από τις μικρότερες τάξεις του σχολείου, που είχε γεννηθεί μ’ ένα extra χρωμόσωμα κι ένα ακόμα πιο extra χαμόγελο, της χάρισε ένα λουλούδι
που δεν είχε ζητήσει στο φυτολόγιο. Της είπε πως αυτό θα τη βοηθούσε να έχει
καλή τύχη με τη ζωή της, γιατί όποιος το έχει, μαθαίνει να έχει χαρά, όπως τους
έμαθε κι αυτή. Της είπε πως της το έδωσε η μαμά της όταν αρρώστησε εκείνη με κρύωμα
και της είπε να αναπνεύσει το άρωμα για να της περάσει.
Κι έτσι κι
αυτή το χάρισε στην αγαπημένη της δασκάλα, για να μην κρυώνει.
Η Λουκία ήταν πια σίγουρη πως αυτό το επιπλέον
χρωμόσωμα, έδινε στην καρδιά της μικρούλας φως από τα χρώματα του ουράνιου
τόξου και συγκινημένη τη φίλησε στο ροζ της μάγουλο.
Μαρία Σχίζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου