Τα παιδιά θα είναι πάντα στον εξώστη…

Η αγάπη είναι το νερό μιας διαρκούς εφηβείας που ποτίζει ακόμα δρόμους και όνειρα. Εκείνα τα όνειρα που τα ζεις και ξυπνητός. Και σου υπενθυμίζουν πως είσαι παιδί. Ένα παιδί μικρό και ζωηρούλι, που κάνει zumba, γράφει rumba, κάνει τούμπα… Και ξέρει καλά, πως αυτό που μένει μέσα μας, γνήσιο και ατόφιο, να ορίζει ακόμα κόσμους και τόπους αθωότητας, ήταν είναι και θα είναι, τα όνειρα του εξώστη και οι ανάσες τους…!!!

Μαρία Σχίζα