Η
Ραϊάνα, ναι, έτσι λένε την Αριάδνη στο χωριό, αγαπούσε πολύ τα παραμύθια. Μα
πιο πολύ, εκείνο το παραμύθι που το είχε μάθει σε όλα τα παιδάκια του χωριού.
Ως
και στις μηλιές και στις πορτοκαλιές το είχε μάθει.
Μιλούσε
για έναν πλανήτη, όπου όλα ήταν ροζ και γλυκά.
Κι
όλοι ζούσαν κι ανέπνεαν για να φτιάχνουν χρωματιστό θρεπτικό σιρόπι. Ήταν ο
πλανήτης από παγωτό, που εκτός από ωραίο όνομα και γεύση, είχε κι ανθρώπους
ευγενικούς, που η γλυκύτητα, τους έφτιαχνε φραουλένια μαγουλάκια. Σ’ αυτόν τον
πλανήτη, ζούσαν όλοι οι παραμυθένιοι ήρωες.
Μια
μέρα και μια νύχτα, μια φούξια φάλαινα, ταξίδεψε ως εκεί, έχοντας στην κοιλιά
της, ένα χρυσό Πινόκιο, που όλο γελούσε, και το γέλιο του, άφηνε μέσα της
θαλπωρή, που γλύκαινε την καρδιά της, κι έκανε το ταξίδι, να μην είναι διόλου
κουραστικό.
Κι
έτσι έφτασαν στον πλανήτη από παγωτό, και άρχισαν να μοιράζονται τα πιο τρυφερά
κι αληθινά μυστικά τους.
Και
ζήσανε αυτοί καλά, εμείς καλύτερα, κι εσείς ακόμα καλύτερα!
Κι
η Ραϊάνα, έδινε στα παιδιά από ένα γλυκό
φιλάκι, και τα έβαζε να κοιμηθούν έναν ύπνο γεμάτο όνειρα, μέχρι την επόμενη μέρα,
μέχρι το επόμενο παραμύθι…
Μαρία Σχίζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου