Το ξύπνημα

Πότε ξυπνάς Dorothy Gale, πότε Wonder Woman… Κι όμως πάντα το γλυκό σου Basset-Hound, σύμβολο πίστης κι ανθρωπιάς, συντροφεύει το πρωινό χουζούρι.

Από τα παιδικά σου χρόνια, ήταν πάντα και στα πάντα εκεί.

Μεγάλωσε όπως μεγαλώνεις. Εσύ παιδίατρο, ο Φάντυ, κτηνίατρο.

Και μετά τα εκάστοτε αναγκαία «τσιμπηματάκια» ο καθείς στον αντίστοιχο Doctor, κάνατε μια κοινή σφιχτή αγκαλίτσα, πιο σφιχτή από το σφίξιμο ματιών, που κάνουμε όταν πονάμε.

Ο Φάντυ, είναι πολύτιμος στη ζωή σου, γιατί είναι δώρο του παππού σου, που πίστευε πάντα ότι αν έχεις ένα σκύλο, έχεις φύλακα και φίλο.

Τον θυμάσαι να λέει:

« Ζωούλα μου, ζωή μου πραγματική, σου χαρίζω αυτήν την αθώα ψυχούλα, για να σε προσέχει …»

Τον είπες Φάντυ, γιατί, όταν κάνατε πολλούς περιπάτους μαζί, του άρεσε να εξαφανίζεται και να σε αγχώνει λίγο και μετά από hound dog, επέστρεφε χαρούμενα, ναζιάρικά και παιχνιδιάρικα στην αγκαλιά σου,  και γινόταν… found dog, εν συντομία, Φάντυ.

Είναι όμορφος τόπος εδώ και τα σκυλιά σε βοηθάνε να τον εξερευνήσεις. Στο βλέμμα τους συναντάς το βλέμμα του Θεού και τον κόσμο όπως θα έπρεπε να είναι.

Και τώρα που σκέφτεσαι πως φτάνει η εποχή που θα χρειαζόμαστε τζάκι και κουβερτούλα και, χαίρεσαι  πιο πολύ κι από το Λάινους στο Σνούπι, ξέρεις, ότι ακόμα και μετά από την πιο δύσκολη μέρα στη δουλειά, αρκεί μια τρυφερή  βόλτα έστω και μέχρι το περίπτερο,…Με τον υπέροχο Φάντυ να σε βάζει να τρέχεις σαν παιδάκι, και να είναι συντροφιά αξίας ανεκτίμητης, υπενθυμίζοντας σου, ότι το να χαμογελάς και να αγαπάς, είναι μια απλή και ανέξοδη θεραπεία, κι  ο πιο γλυκός τρόπος να ζεις!!!

 Μαρία Σχίζα