Παιδική ηλικία διαρκείας!!!

 Ένα σοφό ανέκδοτο που κυκλοφορεί τελευταία, λέει :

Εγώ πάντως, όταν έλεγα πως στη ζωή μου θέλω  να τα έχω τετρακόσια μέχρι τα βαθιά μου γεράματα, δεν εννοούσα το μισθό. Κάπως έτσι, θυμήθηκα ένα κοριτσάκι με κοτσιδάκια κι ένα τσούρμο ροζ τσιμπιδάκια στα μαλλιά, που αρχικά ζούσε κάπου στη Σινώπης. Και μετά, και μετά, κάθε μέρα που περνούσε κοιμόταν κι ονειρεύονταν και μάθαινε πως ο χρόνος μετριέται μόνο με τους φίλους μας.

Κι όταν τη ρωτούσαν τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει απαντούσε Pocahontas. Ύστερα κατάλαβε, πως η σωστή απάντηση, ήταν ότι δε θα μεγαλώσει ποτέ, όπως και τελικά έγινε. Τώρα ξέρει καλά πως πρέπει να χρησιμοποιείς τη σχισμή στα χείλη σου για να εκπέμπεται από εκεί μέσα φως και να γλυκαίνει τις πληγές του κόσμου. Αυτό το κοριτσάκι είμαι εγώ, αλλά μπορεί να είσαι κι εσύ. Έχουμε κόσμους μέσα μας και τρόπο να αναγνωρίζουμε πως σημασία έχει να είναι κανείς γελαστός, και να αγαπά στ’ αλήθεια.

Μαρία Σχίζα