Life is contagious…!!!

 Η Βαλέρια αγαπάει πολύ το μπαλέτο. Τη « Λίμνη των Κύκνων», ιδιαίτερα. Αυτό το ξέρουν οι πέτρες, οι γονείς της, και, μισή ώρα τώρα, και ο μικροβιολόγος. Α, ναι. Η μικρή είχε ζαλιστεί σε μια φιγούρα του μπαλέτου. Οι γονείς ανησύχησαν κι έτσι η μικρή Βαλέρια, βρέθηκε αντιμέτωπη με το Θεοδόση, που, σ’ όλη του τη ζωή, δεν είχε συναντήσει πιο πολυλογού μικρούλα. Κι αφού του αράδιασε όλες τις παραστάσεις μπαλέτου που’ χε δει στη ζωή της, εκείνος της είπε να τεντώσει το χεράκι της για να βρουν την καλλιτεχνική της φλέβα!!

Μάλιστα της είπε, αν πονέσει, να ακουμπήσει στην καρδιά του, και ν’ αρχίσει να μιλάει πάλι για το χορό. Έτσι κι έγινε. Πριν προλάβει η μικρή να κάνει μορφασμό πόνου, είχε πιάσει το Θεοδόση από τη μπλούζα κι άρχισε πάλι να του λέει για την τουτού ροζ φούστα της με μεγάλη ένταση.

-Μπράβο Βαλέρια, είπε τώρα ο Θεοδόσης.

Ήσουν πολύ γενναία!!!!!!

Σφίξε μου το χέρι μου…

Κόλλα το!!!

Αυτή η ιστορία είναι συνηθισμένη σε κάποιον που ασχολείται με παιδάκια και τα προσέχει, τα φροντίζει.

Γιατί αυτό σημαίνει βοήθεια,  αυτό σημαίνει αγάπη: Να μπορείς να σφίγγεις ένα χέρι, να ακουμπάς το αυτί σου σε μια καρδιά, για να ακούς το χτύπο της, να τον ακολουθείς και να μη φοβάσαι…

Αυτό που ίσως είναι λιγότερο συνηθισμένο είναι ότι το επόμενο μεσημέρι, η μικρή Βαλέρια έστειλε στο Θεοδόση ένα CD με μελωδίες από το μπαλέτο της-κλασικά κομμάτια που συνήθως «ντύνουν» παραμύθια…

Ο Θεοδόσης χαμογέλασε πλατιά.

Life is contagious, μην το ξεχνάτε ποτέ!!!

Μαρία Σχίζα