« Νότες εφηβείας» …

Η Ευαγγελία πήγε στο σταθμό, και της είπαν πως πρέπει να κάνει τ’ όνομά της λίγο πιο προσιτό για το κοινό. Κι έτσι, το βρήκε: Ζελίνα. Όπως υπέγραφε στα μαθητικά λευκώματα. Κι είχε κάθε μέρα, εκπομπή γεμάτη από νότες εφηβείας, κι όλοι ήξεραν κι αγαπούσαν τελικά, εδώ κι ένα χρόνο, τη Ζελίνα με τις νότες, ή τη Jelly Cat, όπως ήταν το προσωνύμιο που μοιραζόταν με τη γάτα της.

Μόνο ο Διονύσης, δεν αγαπούσε τόσο τη Ζελίνα, αλλά την Ευαγγελία, όπως είναι, όταν είναι απλά ο εαυτός της. Όταν «κλείνει» το μικρόφωνο.

Την Ευαγγελία που γελάει, που κλαίει, που ονειρεύεται, που ερωτεύεται.

Την Ευαγγελία, που είναι πάντα αναπόσπαστο κομμάτι του.

Μαρία Σχίζα