Η Νάγια
είναι ένα κορίτσι ξεχωριστό.
Όχι επειδή
αντιμετωπίζει κινητικά προβλήματα.
Άλλωστε,
είναι σα να μην τα αντιμετωπίζει.
Πιστεύει
πάρα πολύ στην τύχη, που έφερε κοντά της ανθρώπους να την αγαπούν. Ο αδερφός
της ο Άρης-από τον παππού Αριστείδη, που τους μοίραζε τα γλυκά δίκαια, λέει
περιπαιχτικά, πως πιο πολύ προσέχουν τα κόκκινα μαλλιά της, παρά το καροτσάκι…
Την κάνει
να γελάει, και, κάποιες φορές, «σκαλίζουν» μαζί διάφορα μουσικά κομμάτια,
«πειράζοντάς τα»…
Εκείνη τους
στίχους με αστεία λόγια, κι αυτός, ζωντανεύει το ρυθμό της μουσικής, δίνοντας
εγρήγορση στο τραγούδι…
Έχετε
ακούσει το Hey Macarena, Hey μακαρόνια;; Κι άλλα τέτοια
πολλά-πολλά!!!!!! Μια μέρα, η Νάγια, μπήκε στο δωμάτιο του Άρη, κρατώντας ένα
ροζ ψάθινο κυκλικό κουτί.
Ο Άρης το άνοιξε
και μέσα βρήκε ένα κόκκινο καπελάκι jockey. Κι ένα χαρτάκι που έγραφε: Για να χωράνε τα στιχάκια κι οι νότες σε… «σκονάκι»
και να μπορείς να «πιάνεις κόκκινο» κι έτσι, να μην τσακωνόμαστε…
Be nice to me…!!
Πήγε στο
δωμάτιό της…
Την είχε πάρει
ο ύπνος στο καρότσι, με το βιβλίο των Μαθηματικών ανοιχτό. Το πήρε και της έλυσε
τις εξισώσεις, χωρίς να την ξυπνήσει.
Μετά την έβαλε
στο κρεβάτι, που ήταν δίπλα και τη φίλησε στο μέτωπο. Ύστερα, χαμογέλασε παιδικά
και πήρε ένα χαρτάκι post-it από το γραφείο της…
Έγραψε: Have fun, μικρή!
Σ’ αγαπώ αληθινά,
Ο «ψεύτης» αδερφός σου…
Της το κόλλησε
στην κούπα με τα stilo της, που πάνω είχε ζωγραφισμένο ένα ροζ αλογάκι από το Μικρό μου Πόνυ...
Αύριο θα
το βρει…
Του αρέσει
να την «πειράζει»… Τη βάζει σε εγρήγορση. Όπως τη μουσική!
Μαρία Σχίζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου