«Προπαντός ψυχραιμία»*

( * ο τίτλος ανήκει σε ταινία που σκηνοθέτησε ο «τεράστιος» κωμικός Μίμης Φωτόπουλος, στην οποία επίσης, πρωταγωνιστούσε. Σα σήμερα, το 1986, η «γειτονιά των Αγγέλων», τον αγκάλιασε.) …

Η Ελλάδα είναι μια χώρα, όπου από πολύ νωρίς, «άνθισε» το χιούμορ.

 Γιατί, είναι ένας τρόπος, μάλλον δίκαιος, για να μπορείς να «κρύβεις» ή ανάλογα, να φανερώνεις τις εκάστοτε πληγές σου, να σπάς το «μαύρο κουτάκι του φόβου», αποδυναμώνοντάς τον, και αντίστοιχα, να σπάς τον κουμπαρά σου, με τους «θησαυρούς». Σκέψου, πως τα πάντα αντέχουν όσο αντέχεις ΕΣΥ.

 Σαν παιδί της Άνοιξης, να χαρίζεις πάντα «την πιο χρυσή σου μέλισσα» και εκείνη απλώς θ’ αφήνει μια μικρή τελίτσα, ίδια φραουλίτσα, σε δύο «μικρά ροδακινάκια», απλά και μόνο για να υπενθυμίζει πόσο γλυκό είναι να χαμογελάς, ακόμα κι όταν ζορίζεσαι, και πόσα χρώματα είχε το γκρίζο των παιδικών μας χρόνων, εκεί, δίπλα στα γιασεμιά… Να δουλεύεις, να δουλεύεις, για να δίνεις τη γλύκα των αιώνων, ε, «Και μετά, θα κάάάάθεσαι!!!!!!»…

Μαρία Σχίζα