«Η ιστορία πρώτα παίζεται και μετά γράφεται»
,λένε. Δεν τολμώ να ρωτήσω τι εννοούν. Εκείνο που ξέρω είναι ότι κάποιες φορές
, τα παιχνίδια της μοίρας, σε κάνουν να θες να διεκδικήσεις πράγματα που σου
ανήκουν: ελευθερία, δικαιοσύνη,τόπο στα όνειρα.
Κι η σκέψη σου, εκεί: σε κάθε Άνοιξη που
ματώνει τα λευκά της ρόδα, μαθαίνοντάς τα να αγωνίζονται.
Κάθε
Άνοιξη που κάνει τα παιδιά της να ξεχύνονται στους δρόμους και ν’ αφήνουν
παντού την ομορφιά της νιότης, τη δίψα για ν’ακουστούν φωνές δυνατές και
καθαρές, όπως οι ψυχές. Γι’αυτή την Άνοιξη πάντα θα σου μιλώ κι αν σε πονέσει,
είσαι γενναίος. Αν όμως κλείσεις τ’αυτιά σου , θα γκρεμίσεις έναν κόσμο, που
για υλικά του έχει τα ιδανικά σου!
Μαρία Σχίζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου