Σ’ ένα παράλληλο Σύμπαν, σ’ έναν δεύτερο Παράδεισο, αν
υπάρχει, τα κορίτσια κερνούν γλυκά και τραγουδάνε, και τ’ αγόρια σκαλίζουν τους
κήπους τ’ ουρανού κι οργώνουν τις θάλασσές του.
Κάποια πιο σκανταλιάρικα, παίζουν μ’ ένα μικρό τόξο από τη
φαρέτρα της μωρουδίστικης πλατούλας τους, που χτυπάει κατευθείαν βαθιά στην καρδούλα!
Άλλοι, άγγελοι της σοφίας, μιλάνε για τη ζωή, σα μια
γυναίκα, που δεν είναι «εύκολη», αλλά μικρή, «πεταχτούλα», δύσκολη κι ωραία.
Και η μάνα του μικρούλη Ε.Τ., από κάπου θα φωνάζει :
«Ζακέτα
να πάρεις!»
Καλημέρα, με καταφύγιο όπου αγαπάτε!
Μαρία
Σχίζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου