Περνούσαν
τα καλοκαίρια με αέρα από τη θάλασσα και τα νεύματα του ανέμου και γεύση από
χειροποίητη μαρμελάδα βατόμουρο στο φιλί.
Καλοκαίρια εφηβείας, που υπερασπίστηκαν την
αθωότητα όσο τίποτε και μας έμαθαν πως οι άνθρωποι είναι τόποι συναισθημάτων
και πως οι γιορτές τελειώνουν πάντα μ’ ένα βαλσάκι από λατέρνα, μέχρι να φτάσει
η επόμενη και να ζωηρέψουν πάλι τα βήματα στο παρκέ, και τα μάγουλα στην
παλέτα. Εκεί αφήνει η ζωή τα πιο γλυκά της ραντεβού, κι αν είσαι τυχερός, τα
προλαβαίνεις.
Μαρία Σχίζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου