Ο Αύγουστος
μοιάζει μ’ ένα γλυκύτατο βατραχάκι, που
παίρνοντας φιλάκι, γίνεται ένας τρελούτσικος κι ευτυχισμένος,
περιπετειώδης Μικρός Πρίγκιπας. Ένα
ξανθό ροδαλό γυμνούλι πιτσιρίκι με μπουκλίτσες, που παραπατάει σα να ήπιε κρασί
από γοβάκια… σαρανταποδαρούσας και σου υπενθυμίζει πως το καλοκαίρι, είναι
μεγάλο. Μεγάλο, και φτάνει ως εκεί που πιάνει θάλασσα το μάτι σου.
Σαν την αγάπη που μας κρατάει γερά για ν’ αντέχουμε
την πλήξη και τη θλίψη.
Σα γέλιο παιδικό, που γίνεται ζωή στις γειτονιές
του κόσμου και σα νησί, που γίνεται πατρίδα και καρδιά για τους γενναίους.
Μαρία Σχίζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου