«ΔΩΣ’ ΜΟΥ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ»

Μητέρα: - Ξύπνα, ξύπνα! Ήρθαν οι φίλοι σου.

 Παιδί: - Ωχ, βαριέμαι…

Μητέρα: - Καλά…

(Το παιδί σηκώνεται και παρατηρεί τ’ άλλα που παίζουν στην αυλή φτιάχνοντας καστράκια. Σιγά – σιγά το πλησιάζει ένα απ’ αυτά τα παιδάκια και του λέει): - Δώσ’ μου το χέρι σου.

Παιδί: - Πού είναι οι φίλοι μου; (ρώτησε το παιδί).

Μητέρα:- Δίπλα σου, πάντα δίπλα σου. Να παλεύετε με το «δράκο» του φόβου και να χαίρεστε την αλήθεια και τη δύναμη της φιλίας και της επικοινωνίας! Δωσ’ μου το χέρι σου και πάμε να παίξουμε!

Μαρία Σχίζα