«Παραμύθια του Φλεβάρη»

Η Βενέτα κοίμιζε πάντα τα εγγόνια της με το ίδιο παραμύθι που σαν ερχόταν Φλεβάρης το αγαπούσαν τα παιδάκια όλο και πιο πολύ:

Ήτανε λέει ένα καράβι κι όπως ταξίδευε ένα βράδυ, βούλιαξε. Ο ουρανός είχε κατέβει κι όποιος το είδε να παλεύει έγινε ήχος άηχος σα βέλος κι απέκτησε η ζωή του φως, αγώνες κι ένα καπέλο γεμάτο βροχή κι ένα μικρό ελέφαντα που έκανε γιορτή.

Μαρία Σχίζα