Αρσενικό και παλιά δαντέλα…!!!

«Μην είν’ τα μάτια τα εύμορφα,

Τα φρύδια τα γραμμένα,

Π’αυτά με κάμνουν κι αρρωστώ

Και πέφτω και πεθαίνω…;;;».

Αυτό το’ λεγε η γιαγιά Βενετία στη Βάντα, όταν ήταν μικρή. Το θυμήθηκε σήμερα, που είναι μέρα του γάμου της. Συγκινήθηκε και δάγκωσε το κάτω χείλος της, όπως έκανε πάντα από παιδάκι κάθε που αγχωνότανε.

Στο «τραπέζι», χόρεψαν το Una Notte a Napoli, κι εκείνη ήταν η πιο όμορφη νύφη που είχε δει ο Esteban, στη ζωή του. Ένας νέος φωτεινός κύκλος άνοιγε και γινόταν κίτρινος ήλιος με ρόδινα μαγουλάκια και παιχνιδιάρικα νερένια μάτια.Ένας ήλιος λαμπρότερος. Ένας ήλιος που είναι για όλους.

Μαρία Σχιζα