«Τα γαλάζια γοβάκια»

Κόκκινη άμμος γινόταν άνεμος και της έπαιρνε τις κατακόκκινες μπούκλες κι εκείνη, ίδια ηρωίδα του Chekhov , ξύπνησε μια μέρα και έψαξε στην παπουτσοθήκη της για τη βάση απ’ την οποία ξεκινούσε κάθε της όνειρο από τότε που ήταν μικρούλα: Τα γαλάζια γοβάκια που φόρεσε και τα φόρεσε και στο χορό της αποφοίτησής της, όταν χόρεψε με τον Ίαν εκείνο το τόσο γλυκά παράξενο ταγκό. Ήταν ωραία, χαμογελούσε και φτερά στα πόδια της φορούσε, γιατί απλά έτσι λέει ο στίχος…

Μαρία Σχίζα