«Το όνειρο ενός καλύτερου κόσμου» Don’t wait for a better world, make the world better.

Η πρώτη γυναίκα που νιώθω ως ηρωίδα στη ζωή μου, όχι με τη μυθιστορηματική έννοια ήταν η γυναίκα με σκλήρυνση κατά πλάκας που μεγάλωνε ένα αγόρι με εγκεφαλική παράλυση βαριάς μορφής. Το αγόρι αυτό το υπεραγαπούσε , το έφερνε για φυσικοθεραπεία μόνη της και του έδινε τη φροντίδα με κάθε τρόπο. Δεν ξέρω γιατί γράφω αυτήν την ιστορία και δεν περιγράφονται με λόγια τα συναισθήματα που μου άφησε. Ξέρω μόνο πως ένα πρόβλημα όταν το βλέπεις με αγάπη δεν είναι

πρόβλημα. Δε θα έκλαιγαν παιδιά, αυτοί που φροντίζουν κι αυτοί που φροντίζονται δε θα ένιωθαν κουρασμένοι ούτε ευάλωτοι, θα είχαν διάθεση για ΖΩΗ και ΧΑΡΑ. Κάνε μου μια χάρη: όταν δεις αυτό το κείμενο κλείσε τα μάτια σου και ονειρέψου έναν καλύτερο κόσμο γιατί αυτός ο κόσμος θα αλλάξει. Αν δεν αλλάξει θα σε πάρω να φύγουμε. Στο υπόσχομαι.

Μαρία Σχίζα