«Χίλια φωτάκια ανάβουν μικρά»

Όμορφο είναι ό,τι σε βγάζει από το σκοτάδι, λένε.

Σαν καλοκαίρι, όπου όλα εκπέμπουν φως.

Σαν μια έναστρη νύχτα που σου δείχνει το δρόμο.

Και σε ξανακάνει έφηβο, τρελό, ποιητή, ερωτευμένο.

Έτσι.

Για να νιώθεις και πάλι ότι όλα σου ανήκουν.

Εκεί. Να σε παίρνει ο ύπνος σ’ ένα κατάστρωμα πάνω και μες στο όνειρό σου ν’ ακούς πάλι το παιδί που τραγουδά αμέριμνο δίπλα στο κύμα. Είσαι εσύ.

Και σε ξυπνά η ερώτηση:

« Ποιά είναι η τελευταία φορά που είπες σ’ αγαπώ;»

Μαρία Σχίζα