«Το τραγούδι του φάρου»

«Είμαι γλάρος… Είμαι γλάρος…» Έτσι ξεκινά ο μονόλογος… Έτσι οδηγούν οι γλάροι τους ανθρώπους. Έτσι ψιθυρίζει ο φάρος το φωτεινό του τραγούδι.

Μαρία Σχίζα

«Χρωματιστά λουλούδια»

Χέρια γυμνά που ζωγραφίζουνε το άπειρο με χρώματα που μπορείς και να τα δεις με τα βάθη της ψυχής σου και να τα αποτυπώσεις σ’ ένα χαρτόνι χρωματιστό. Όπως τα παιδιά.

Μαρία Σχίζα

«Η βόλτα»

Η βόλτα της ζωής μας δεν είναι σε βήματα, είναι σε λέξεις και τραγούδια… Είναι σε ευχές…

Μαρία Σχίζα

«Ο Ηθοποιός και η έννοια του κοινού»

«Κάνε το καλό και ρίξτο στο κοινό» λέει ένας φίλος με τον οποίο συμφωνώ. Έτσι το κοινό, γίνεται κοινωνός της φωνής σου, διαδραστική δύναμη, συγκοινωνούν δοχείο.

Μαρία Σχίζα

«Στο νησί»

Κρήτη , 2019

Ίντα κάμεις σύντεκνε;

Η φράση είναι το «σήμα κατατεθέν» της Κρήτης, όπου χορός και ζωή είναι ένα και τα φιλικά σουγιαδάκια στη μέση είναι χαραγμένα με όμορφες μαντινάδες που υπάρχουν πάνω. Σαν ανεπίδοτο γράμμα η ξενάγηση στο νησί με τα Χανιά και τις πικάντικες γεύσεις να πρωτοστατούν.

Μαρία Σχίζα

Back to real innosence

Το καλοκαίρι είναι η εποχή που όλοι αισθανόμαστε αθώοι. Αθώοι σαν αγαπημένοι, δηλαδή πιο αθώοι από ποτέ, σαν να μην έχουμε μαλώσει ποτέ με την αγάπη, τα τραγούδια και το εσωτερικό εγώ μας, που είναι η ψυχή μας κι όχι ο εγωισμός που είναι η προβολή του εγώ.
Μαρία Σχίζα

«Το ροζ του ρόδου»

Σε συναυλία μυστική της χαράς, σε συναντώ, χέρια όλο ρόζους και καρπούζι, ποίημα του Ελύτη και της καρδιάς μου ροζ πετράδι. Ο πιο ωραίος τρόπος για να ζεις, να αγαπάς, να μαθαίνεις, να τραγουδάς και να σωπαίνεις σε συναυλία μυστική.

Μαρία Σχίζα